اگر پایگاه رسانهای «صدای آمریکا» را قویترین ویترین نمایشی دولت این کشور به منظور کنترل افکار عمومی و خوراکدهی عام به جامعه ایرانی در نظر بگیریم و «بیبیسی» را قرینه بریتانیایی آن، تفاوتها در مسیر جذب سازمانی 2 مرکز اطلاعات – عملیات شاخه دیپلماسی عمومی دولتهای مذکور، جالب توجه خواهد بود.