شعار تبلیغاتی فیلم این است: «عشق یعنی حالت خوب باشه». و این همان تعریفی از عشق است که نازلی خانم (هدیه تهرانی) به دست می‌دهد و فیلم نیز همدلانه آن را تکرار می‌کند. و همینجا است که دم خروس بیرون می‌زند. فیلم پل چوبی عشق را با هوس یکی کرده است و کارگردان همه چیز را آنقدر سهل پنداشته که حتی شخصیت‌های فیلمش باورپذیر نمی‌شوند.