برشی از تاریخ/۲۵۵ البته آن حرفی که در آن‌جا زدم، می‌دانستم کسی من را برای چای ریختن معیّن نخواهد کرد؛ اما واقعاً اگر کار به اینجا می‌رسید می‌رفتم عبایم را کنار می‌گذاشتم و آستینهایم را بالا می‌زدم و چای درست می‌کردم.