به گزارش صبح الوند، برگزاری دوره های هماهنگی مربیان و داوران در ابتدای سال 1399  به صورت آنلاین ، برگزاری آزمون های ارتقا کمربندقرمز  تا دان 4 بصورت مجازی و انلاین و طراحی اپلیکیشنی برای افزایش ارتباط تکواندکاران با فدراسیون تکواندو گواه این ادعاست .

تکواندو از رشته هایی است که خود را با بحران کرونا تطبیق داده است و اجازه نداده است که پتانسیل های این رشته از بین برود .

برگزاری دوره های مربیگری و داوری درجه 3 تا ممتاز ملی به صورت آنلاین ، چالش های ضربات پا و تعیین جوایز ویژه جهت افزایش انگیزه و مشارکت بیشتر تکواندوکاران نیز از جمله کارهای این فدراسیون توانمند در دوران کرونا ست .

شاهکار ویژه این فدراسیون در این ایام برگزاری اولین همایش بین المللی تکواندو به صورت مجازی بود که اتفاقی کم نظیر در نوع خود بود که مدیریت شایسته این فدراسیون را به خوبی نشان داد .

اما در این مقاله  نمیخواهیم فقط از مدیریت یک شخص ایرانی به نام سید محمد پولادگر حرف بزنیم .این بار از کسی حرف خواهیم زد که توسعه تکواندو را در همه ابعاد رقم زده است و تکواندو را به عنوان ورزشی با سطح بالا به جهانیان معرفی کرده است .

در بحرانی که کرونا برای ورزش بوجود آورد ، تکواندوجزو معدود رشته هایی است که توانسته است این تهدید جهانی را به فرصت تبدیل کند و قهرمانانش را به چالش های جهانی و آسیایی دعوت کند .

چالش هایی که هنوز قهرمانان را زنده نگه داشته است و انگیزه شان نسبت به قبل چندین برابر کرده است  .

برگزاری مسابقات پومسه در سطح جهانی و آسیایی با مدیریت فدراسیون جهانی تکواندو و شخص" دکتر چو" اتفاقی بی نظیر در تمام دنیاست .

قهرمانانی که مجددا به تکاپو افتادندتا برای کشورشان افتخار آفرینی کنند ، به کالبدشان روحی از امیدواری و انگیزه تزریق شد و جان مجددی گرفتند و این حاصل مدیریت فدراسیون جهانی و در راس آن دکتر چو بوده است .

دکتر چو با برگزاری مسابقات پومسه در تمام رده های سنی از 18 سال تا بالای 65 سال  قهرمانان این رشته ورزشی را از خانه هایشان بیرون کشیده است و تکواندو را در تمام رده های سنی فعال و پویا نگه داشته است .

وقتی مرد یا زنی با سن 50 یا 60 سال به تمرینات تکواندو و رقابت می پردازد و حتی گردن آویز مدال جهانی یا آسیایی می شود ، می تواند امیدوارانه و با نشاط بیشتر به تکواندو و تربیت شاگردان ادامه دهد و به نوعی موجب افزایش اعتماد به نفس ورزشی اش در زندگی خواهد شد و این هدف ، هدفی والاست و قابل ستایش .

حرف آخر : مدیریت نگاهی  وسیع و همه جانبه  به پتانسیل های موجود است . تهدید ها و بهانه ها همیشه وجود دارند اما آن کس که بحران ها را فضایی برای رشد و پیشرفت مبدل می کند ، مدیر واقعی است .

مجید دیبافر