پایگاه خبری تحلیلی صبح الوند - این سخن از آن حرف های عوامانه است که به محض گفته شدن از سوی یک شخص، افراد بسیاری ممکن است تحت تاثیر این گفته قرار گیرند و این گفته را تصدیق و اصل متعالی حجاب را تقبیح نمایند.

اما با یک دقت و تامل بیشتر می بینید واضح است که در این استدلال یک مغالطه و انحراف آشکاری وجود دارد و در توضیح باید گفت که این شخص ابتدا چند مقدمه مسلم را پیشفرض گرفته و بعد این نتیجه را می گیرد اما مقدمه اول آنکه وجود دارند افرادی که متاسفانه در این پوشش مقدس اعمال زشت و ناپاک خود را را انجام می دهند که این مسلم است.
و مقدمه بعدی آنکه این بسیار بد است که انسان اینگونه ریاکار و دو رو باشد که این مقدمه هم مسلم است و پس از آن این نتیجه گرفته می شود که حجاب و چادر یک وسیله ریاکاری و یک پوشش برای مخفی کردن اعمال ناشایست و منافی عفت است.
اما اشکال کار آن است که بقول منطق دانان نتیجه تابع اخص مقدمتین است یعنی در جایی که یکی از دو مقدمه جزیی است نمی توان نتیجه کلی گرفت و اینگونه نتیجه گیری در همچنین موردی اشتباه و مغالطه است.

یعنی در مورد افرادی که چنین سوء استفاده ای از این پوشش مقدس می کنند که مطمئنا به آن اعتقاد ندارند باید گفت که این پوشش مقدس شایسته فردی مثل تو نیست پس یا عملت را درست کن یا آن باش که هستی که البته حجاب به درد چنین شخصی نمیخورد چون یکی از کارکرد های حجاب در حفظ مروارید عفت انسان است اما باز از دید اجتماعی مطلب متفاوت است و حتی این حجاب هم می تواند نفع اجتماعی داشته باشد.
بطور کلی در مورد این سخن باید گفت که اگر یک انسان بد خودش را در یک پوشش مثبت و خوب پنهان نماید هیچگاه منطقی و عقلانی نیست که بگوییم آن پوشش مثبت بد است و این سخن کلی تطبیق های مختلفی می تواند داشته باشد که یکی از آنها حجاب و نوع کامل آن است که چادر می باشد.