به گزارش پایگاه خبری صبح الوند، نشریه آنتی‌کریگ در تبیین این ارزیابی خود نوشت: دولت آمریکا از سال 1979 جنگی مخفی و نیابتی علیه ایران انجام داده است. هدف این جنگ تغییر حکومت و ایجاد دولتی بوده که وفادارانه در خدمت اهداف آمریکا باشد. این جنگ با سقوط دست‌پرورده‌ آمریکا، محمدرضاشاه پهلوی شروع شد که حکومت سرکوبگرش را دولت آیزنهاور و سازمان سیا برپا نگه داشته بودند؛ به این شکل که نخست‌وزیر محبوب ایران محمد مصدق را در سال 1953 با کودتا از کار برکنار کردند. اگر دولت آمریکا از شاه و پلیس مخفی‌اش حمایت نمی‌کرد، نه انقلاب اسلامی سال 1979 به وقوع می‌پیوست و نه کار به گروگان‌گیری 444 روزه دیپلمات‌های آمریکایی در سفارت این کشور در تهران می‌کشید.

این نشریه آلمانی می‌افزاید: دولت آمریکا جنگ خود را علیه ایران به شکل‌های مختلف انجام داد. وقتی ارتش صدام حسین در سال 1980 به ایران حمله کرد، دولت ریگان به صدام اطلاعات و مواد لازم برای ساخت سلاح‌های شیمیایی داد. صدام با کمک این اطلاعات، گاز سمی علیه نیروهای ایرانی به کار بست. در جنگ عراق و ایران، نیروی دریایی آمریکا یک هواپیمای مسافربری ایران را در آسمان این کشور سرنگون کرد و به این ترتیب 290 مسافر و خدمه ‌پرواز را کشت.

شلدون ریچمن نویسنده این تحلیل خاطر نشان می‌کند: دولت آمریکا و نزدیک‌ترین متحد آن در خاور نزدیک یعنی اسرائیل به شورشیان تجزیه‌طلب کمک کردند تا به دولت ایران حمله کنند. برخی از گروه‌هایی که آمریکا آن‌ها را تحریک کرده مانند جندالله و مجاهدین خلق، در فهرست سازمان‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارند. جنگ مخفی به شکل قتل دانشمندان ایرانی و نیز جنگ سایبری انجام شد.

(نمی‌توان فرض کرد که اسرائیلی که سالانه میلیاردها دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می‌کند بدون آگاهی این دولت کاری انجام دهد.)
آنتی کریگ افزود: سپس موضوع مجازات‌های اقتصادی پیش آمد. طبق حقوق بین‌الملل، مجازات‌ها نوعی اقدام جنگی است. چگونه می‌تواند جز این باشد؟ هدف این مجازات‌ها جلوگیری از دسترسی مردم به غذا و دارو و دیگر کالاهاست که به انسان‌های بی‌گناه و از همه بیشتر به کودکان و سالخوردگان و بیماران آسیب می‌زند. این اقدام وحشتناک و وقیحانه است. باید تحریم‌ها متوقف شود اما برخی در کنگره آمریکا می‌خواهند که بر شدت آن بیافزایند.

این نشریه معتقد است: ایرانی‌ها دلایل موجهی دارند که نسبت به صداقت حرف‌های آشتی‌جویانه اخیر تردید روا دارند؛ به ویژه وقتی رئیس‌جمهور آمریکا همچنان می‌گوید: «تمام گزینه‌ها روی میز قرار دارد» که منطقا حمله نظامی و حتی اتمی را نیز دربر دارد. اوباما باید حرف‌های آشتی‌جویانه‌اش را عملی کند اما عده‌ای خواهند گفت که ایران در حال ساخت بمب اتمی است. مشکل این حرف این است که درست نیست. دو بار مجموعه دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا (بیش از ده) به این نتیجه رسید که ایران هرگونه برنامه سلاح اتمی را، در صورتی که داشته بود، در سال 2003 متوقف کرده. در واقع رهبر عالی ایران آیت‌الله علی خامنه‌ای نیز سال‌ها پیش با صدور فتوایی، سلاح‌های اتمی را خلاف شرع اعلام و پیوسته به آن اشاره کرده است.

آنتی‌کریگ تاکید کرد: این درست است که ایران، اورانیوم را تا غلظت بیست ‌درصد غنی‌سازی کرده است (که به لحاظ قانونی مجاز به آن است) اما این اورانیوم را به میله‌های سوختی تبدیل کرده که برای اهداف پزشکی و نه تولید بمب (اورانیوم برای مصرف نظامی به غلظت نود درصد نیاز دارد) مناسب است. افزون بر این ایران، به عنوان عضو پیمان جلوگیری از گسترش سلاح اتمی، تن به بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داده که بارها تأیید کرده که ایران از اورانیوم موجود برای امور نظامی استفاده نکرده است. البته اسرائیل که (همراه با گروه‌های طرفدار خود در آمریکا) تحریک‌کننده جنگ بین آمریکا و ایران است عضو این پیمان نیست.