به گزارش صبح الوند به نقل از همدان پیام، صرف نظر از اینکه در این بازدید چه گذشته و چه نتیجه‌ای داشته باید گفت که مخاطبان اینگونه خبرها چند وقتی است که آستانه تحریکشان بالا رفته و به راحتی جلب چنین خبرهایی نمی‌شوند. دلیل آن هم تکرار اینگونه بازدیدهای میدانی از سوی استانداران گذشته از این پروژه‌ها بوده که گویا قصد تمام شدن ندارند بخصوص با بودجه لاغر و نحیفی که امسال دولت برای استان پیش بینی کرده است.
یکی از دلایل کم امیدی عموم به بازدیدهای میدانی مسئولان از پروژه‌ها همین فرسایشی شدن روند ساخت آنها بوده که حتی به تعویض استانداران و دولت‌ها هم رسيده است. البته سخنی بر نفی اهمیت و ضرورت انجام بازدیدهای میدانی از سوی مسئولان نیست اما این بازدیدها در چهارچوپ پروسه توسعه و پیشرفت استان تعریف می‌شوند و نباید در زمره اقداماتی نمادین و یا در پرونده برنامه‌های روزانه دیده شود.
بازدید از پروژه‌ها باید با برنامه‌ریزی قبلی و البته گامی در مسیر اتمام آن باشد. به عنوان نمونه پروژه بیمارستان فرشچیان اگرچه طرحی سنگین و هزینه‌بردار بوده اما علی‌رغم بازدید هر 3 استاندار سابق از آن هنوز هم شاهد نیمه تمام بودن بیمارستان هستیم.
اکنون اما با آغاز دوره جدید از قوه اجرایی در کشور و تغییر رویکرد در برنامه‌ها دیگر انتظار آن نمی‌رود که بازدید نیکبخت از این بیمارستان هم فقط برای اطلاع و سرکشی بوده باشد و باید عزم راسخی برای پایان این پروژه به خرج داده شود. این تأکید درباره دیگر پروژه‌های استان هم صادق است و انتظار می‌رود که بازدید از طرح‌های بجامانده از دولت‌های پیشین گامی جدی برای تکمیل آنها باشد.
البته باید گفت که دست دولت جدید برای پروژه‌های عمرانی خالی است و نباید انتظار اتمام یک شبه طرح‌ها در مقطع کنونی را داشت اما صادقانه سخن گفتن و مجدانه عمل کردن به وعده‌ها انتظار بجای مردم از مسئولان اجرایی است و این مهم جزء‌ با تلاش و پیگیری خالصانه اتمام پروژه‌ها و چاره‌جویی و رایزنی برای تخصیص اعتبارات میسر نمی‌شود.
در شرایط کنونی با وجود خزانه ته کشیده دولت و انباشت مطالبات و پروژه‌های نیمه تمام مسابقه تخصیص اعتبارات در مرکز براه افتاده و در این گود کسی پیروز است که بتواند قدرت چانه زنی و پیگیری بیشتری به خرج دهد و مسئولان پایتخت نشین را قانع به اختصاص منابع کند.
نقصی که در دوره‌های اخیر بیشتر در استان احساس شده آسودگي برخی مسئولان بوده که حتی وظایف خود را هم به درستی انجام نداده و بار دوندگی در وزارتخانه‌ها و به انتظار نشستن پشت اتاق وزرا‌ را بر دوش نمایندگان مردم در مجلس انداخته‌اند.
ضعفی که استاندار جدید هم متوجه آن شد و به زیر دستان خود گوشزد کرده که باید یک پایشان برای تخصیص منابع همواره در تهران باشد.
اکنون که متأسفانه کاهش ناعادلانه 35 درصدی از بودجه عمرانی استان را در بودجه شاهد هستیم انتظار بیشتری از مسئولان می‌رود که برای اتمام پروژه‌های نیمه تمام استان - که اغلب آنها کمتر از 80 درصد پیشرفت داشته‌اند و به همین خاطر مورد توجه دولت نبوده‌اند- تلاش کنند تا ضرر کاهش بودجه استان در سال آینده به حداقل ممکن برسد.