به گزارش صبح الوند به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا واژه کریسمس از دو بخش کریس و مس تشکیل شده که به معنای مراسم عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای «جشن مسیح» استعمال شده است. مردم بسیاری در آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان کریسمس را به عنوان مهم ‌ترین رویداد سالانه مسیحی جشن می گیرند.

این جشن از اوایل قرن بیستم میلادی به بعد به تدریج وجهه مذهبی خود را از دست داده و هم اکنون بیشتر به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار می شود. به طوری که امروزه بحث غیر مذهبی شدن کریسمس یکی از بزرگترین دغدغه های رهبران کلیسا در دنیای غرب است. در سال های اخیر برخی سعی در حذف بخش "کریس" و درنتیجه پشتوانه مذهبی از عبارت کریسمس داشته اند.

اما به هر حال سالیان سال است که مردمان مسیحی طبق تقویم یونانی (گاه‌شماری ژولینی) این روز را جشن می‌گیرند.

البته قدیمی‌ترین فرقه مسیحیان دنیا یعنی "قبطیان" که تعداد آنان نسبت به سایر فرقه‌ها بسیار کمتر می‌باشد، معمولاً برای این مناسبت، نه 25 دسامبر بلکه 6 ژانویه را جشن می‌گیرند و البته به بیشتر آداب مرسوم در جشن‌ها مانند درخت کاج یا بابانوئل اعتقادی ندارند. آنان در عوض، 6 ژانویه را حقیقتاً بر مبنای به دنیا آمدن مسیح، به عنوان پیامبری نجات‌بخش به جشن و شادی می‌پردازند.

جشن مذهبی "کریسمس" برای مسیحیان، در طول تاریخ خود، دگرگونی‌های بسیاری را تجربه کرده است. می‌توان گفت قریب به اکثر مراسمی که اکنون مسیحیان در روز کریسمس انجام می‌دهند (از تزیین کردن درخت کاج تا بابانوئل با گوزن شاخدار) مبنای الهی در کتاب مقدس انجیل ندارد و در گذر زمان با تحولات فرهنگی و اجتماعی آمیخته شده است.

به طور مثال، گفته می‌شود که رسم هدیه دادن و استفاده از شیرینی‌های متنوع و تنقلات رنگارنگ، در قرن نوزدهم میلادی توسط تاجران یهودی در اروپا رایج شد.

همچنین آغاز تزیین درخت کاج به صورت امروزی در ایام سال نو میلادی به گواه تاریخ، به سال ١٦٠٥ در آلمان بر می‌گردد که نخستین بار "مارتین لوتر" آلمانی آن را باب نمود و این رسم، در دهه‌های بعد به انگلستان و سپس به آمریکا و سایر کشورها راه یافت.

یکی دیگر از رسوم شب سال نو و میلاد حضرت عیسی، بابا زمستان و یا همان "بابانوئل" (Santa Claus) است. در پیدایش این پدیده نیز نظری قطعی وجود ندارد. برخی از محققین، اصل بابانوئل را هم به آلمان و هلند نسبت می‌دهند.

در سال‌های اخیر جشن‌هایی که قرار بود از اساس ریشه‌های دینی داشته باشند، تبدیل به بهانه‌ای برای شکل‌گیری محافل و پارتی‌های ضدّ فرهنگی و غیر اخلاقی شده است. رواج فرهنگ "مامان نوئل" در کنار "بابانوئل" و تولید و تبلیغ بی‌مهابای لباس‌ها، دکورها و تزیینات مخصوص کریسمس که در آن مسائل اخلاقی رعایت نشده، گسترش چشمگیری یافته است.

اگر چه ارامنه ساکن ایران که از مسیحیان ارتدوکس محسوب می شوند، جشن کریسمس یا همان زادروز حضرت مسیح (ع) را در ششم ژانویه برگزار می کنند، اما در هر صورت، حال و هوای سال نوی میلادی با آمدن ماه دسامبر در محلات ارمنی نشین تهران و شهرهای دیگر و نیز در بسیاری مناطق دیگر و مراکز خرید احساس می شود.

اما فارغ از همه این مسائل نکته قابل توجه در این باره رسوخ برخی فرهنگ‌های غلط در ایران است؛ متاسفانه بعضی‌ها طی سال های اخیر همزمان با مسیحیان در کشور خودمان اقدام به برپایی جشن کریسمس می‌کنند و با تزئین درخت کاج و سایر رسم و رسوم مسیحیان در کریسمس با آن‌ها همراهی می‌کنند.

متأسفانه بسیاری از مسلمانان  نیز به بهانه های مختلف همسو با مسیحیان این أیام را جشن می گیرند. این افراد همچنین برای ساکت کردن منتقدان و معترضان، آنها را افراد عقب مانده، عقب افتاده، امل، بی تمدن، محافظه کار و غیره می نامند و بر عکس خود را افراد پیشرفته، با تمدن، با کلاس، آزاد اندیش و غیره جلوه می دهند.

این در حالی است که اگر برای مثال به پیروان دین یهود نگاه کنیم، به هیچ وجه با مسیحیان همسو نمی شوند و کریسمس را جشن نمی گیرند بلکه فقط در عیدهایی که در دینشان وجود دارد و برایشان مقدس است، جشن می گیرند.

متاسفانه خیلی‌ها فکر می کنند که برگزاری جشن کریسمس به نوعی نشان از روشنفکر بودن و یا به قول معروف نشانه ای برای باکلاس بودن است در حالی که کریسمس یک جشن مخصوص مسیحیان است و بس.