به گزارش صبح الوند، وبلاگ"انعکاس" نوشت: مطلبی جالب با عنوان اول زندگی بهتر.... بعد فرزند بیشتر در بابک زمین خواندم و باتشکراز نویسنده باخودم گفتم چه فرصتی بهتر ازاین تا من نیز باعنوان زندگی برتر.... فرزند بیشتر در این خصوص نکاتی را بگویم :

ما بچه های قصه های زمستانی مادربزرگ و پدر بزرگ هستیم، انروزهایی که هنوز شبکه های رنگارنگ تلویزیونی وبازیهای رایانه ای، ذهن شفاف و خلاق ما را مثل نسل امروز کدر و مه گرفته نکرده بود و انها بودند که قصه مردمانی ،که نه چندان دور ازما، ازنظر زمانی! ولی بسیار دور، از نظر ایمانی و عقیده ای و فکری، را برای ما تعریف می کردند: قصه مردمانی را که با حداقلها زندگی میکردند، آنها بیمارستان چند تخته و پارک و فضای سبز نداشتند!! اما انقدر خدا را باور و به بزرگی قبول داشتند ،که با توکل به او زندگی کنند و با شعار هر انکس که دندان دهد نان دهد، فرزنداوری کنند ،انها مردمی بودند که گر چه زندگیشان گاه با دانه توت پیوند می خورد و گاه با علفهای بیابان ! به مو میرسید وپاره نمیشد.

اما حالا وقتی می گویند یک بچه بیشتر، انگار ما باید به دنیا اوردن ،که چه عرض کنم !!باید در دنیا خلقش کنیم و ما باید نانش دهیم و ان خدای بالاسری، نه رب(پرورش دهنده) است و نه رازق !

البته میدانم به سرعت برق جوابها توی فکرتان ردیف میشود وگزینه ها را یکی پس از دیگری روی میز می گذارید ومی گویید: آن روزها کجا و این روزها کجا؟؟ حالا توقعات بالا رفته! حالا بچه ها به کم قانع نیستند! درست هم می گویید اما چه کسی این توقعات را بالا برده است؟ نه همین مایی که خواستیم کمبودها و سختی های چشیده خودمان را ،یکجا در کودکمان جبران کنیم و از ان طرف بام افتادیم؟؟ مایی که نسلی را پدید اوردیم که شکرگزار نیستند و در مقابل نسیم مشکلات ساقه شان به راحتی میشکند؟؟نسلی که هر کاری برایش بکنی وظیفه ات بوده، نه لطف!! و دائم از شما طلبکار است؟؟ایا یکی از دلایل پرتوقعی،همین کم تعدادی فرزند نیست؟ که باعث شده توجهات و محبتها وامکانات روی یک یا دو نفر متمرکز شوند؟؟ ایا رسانه های ما مقصر نیستند که همیشه طلبکاری را به افکار ما ریخته اند و کمی از بدهی ها نگفته اند؟؟بدهیهایی که تعدادشان اگر از طلبها بیشتر نباشد کمتر نیست!! بگذارید لب کلام را بگویم: اگرصحت و سلامت دین ،فرزنداوری،شکرگزاری وفرهنگ را به اقتصاد و رفاه پیوند زدیم و گفتیم تا این درست نشود انها درست نمی شوند، دقیقا به دامی که غرب در ان افتاده، خواهیم افتاد زیرا دنیا خاصیتش سیری ناپذیری اش است،یعنی اگر روزی هر ایرانی دو سه ماشین و خانه ای 360متری و حقوقی میلیونی داشته باشد ،باز هم مشکلات فرهنگی و فرزند اوری حل نخواهد شد، هر کس میگوید این حرف غلط است ،کافیست به مقالات متفکران غربی رجوع کند انها این راه را، تا ته ته اش رفته اند. راه حل، رجوع به مبانی فکری گذشته است که از ما مردمی سخت کوش و قناعت پیشه و متوکل علی ا.. ساخته بود، البته این مطلب اصلا قصد ندارد بگوید بیمارستان مجهز نه!راه ترانزیتی مناسب نه! نه!! فقط میخواهد بگوید ،منتظر اینها برای اصلاح اموراتمان نباشیم .... همین.

حالا این شعار را تکرار میکنیم :زندگی برتر(که نقش خدا در معادلاتش پررنگ نه! تک رنگ دیده شود)..... فرزند بیشتر