به گزارش صبح الوند به نقل از دانا، روزنامه وطن امروز در صفحه اول خود در خصوص مرگ مشکوک ماجد الماجد نوشت: دستگیری ماجد الماجد برای جمهوری اسلامی ایران یک اتفاق بسیار ارزشمند بود. طی سالیان گذشته اسناد و اطلاعات قابل توجهی از دست داشتن سرویس اطلاعاتی سعودی در برخی ناامنی‌های شرق کشور به‌دست آمده بود. گنجینه اطلاعات عبدالمالک ریگی یکی از این منابع بود اما افشای پشت پرده آنچه در بیروت و در مقابل سفارت ایران رخ داد؛ می‌توانست یک ضربه مهلک بر پیکر حکومت ‌سعودی باشد. مشارکت ایران در روند بازجویی از ماجد الماجد می‌توانست اطلاعات بسیار گرانقدری را نصیب ایران کند. اطلاعاتی که طرح آن در دادگاه‌های بین‌المللی منجر به اثبات حمایت عملی حکومت عربستان از تروریسم در منطقه می‌شد. اثبات دست داشتن عربستان در انفجار یک سفارتخانه قاعدتا منجر به منزوی شدن این کشور در بعد دیپلماسی می‌شد. از سوی دیگر طرح دعوی از حکومت عربستان، می‌توانست تضمینی باشد برای کاهش شیطنت‌های سعودی در شرق ایران. اصطلاحا کیس ماجد برای همین یک اولویت امنیتی - دیپلماتیک بود. بر همین اساس انتظار بود دستگاه دیپلماسی ایران گروهی را به ریاست شخص وزیر خارجه یا یکی از معاونان وی به بیروت اعزام کرده و تمهیدات لازم را برای ممانعت از اجرایی شدن سناریوی مرگ جعبه سیاه اطلاعاتی عربستان به کار ببندد. با این حال و به‌رغم اهمیت این موضوع، متاسفانه عربستان‌سعودی در رقابت با ایران بر سر مورد ماجد الماجد تحرکات وسیع‌تری را انجام داد و در نهایت نیز گنجینه اسرار شاه ماهی بندر بن‌سلطان با مرگ مشکوکش گشوده نشد.

طی ماه‌های اخیر نگرانی‌های ویژه‌ای نسبت به نوع نگاه دیپلماتیک ایران در قبال منطقه به‌وجود آمده است. نوع نگاه به عربستان با توجه به مناسبات آقای هاشمی رفسنجانی با ملک عبدالله یکی از این نگرانی‌هاست. آنچه محل انتقاد است؛ انگاره‌ای است که القا می‌کند پادشاهی سعودی با ایجاد یک تناسب در توزیع قدرت در منطقه قابل کنترل است. ظاهرا طی ماه‌های اخیر آنچه عربستان کرده، مغایر این انگاره است. درحالی که تصور می‌شد با روی کار آمدن یک دولت نزدیک به آقای هاشمی‌رفسنجانی، عربستان‌سعودی مناسبات نزدیکی را با ایران آغاز خواهد کرد اما در عمل اینگونه نشد. پس از واکنش عربستان‌سعودی به توافقنامه ژنو، حمله به سفارت ایران در بیروت مهم‌ترین پیام هیات حاکمه سعودی درباره نحوه تعامل با ایران بود. شاید گفتن این جمله چندان به صلاح نباشد اما حمله به سفارتخانه‌ها عموما دشواری‌های ویژه عملیاتی ندارد بلکه آنچه به عنوان مهم‌ترین اهرم بازدارنده برای چنین اقداماتی تلقی می‌شود؛ برآورد کردن واکنش متقابل است. به عبارتی عربستان‌سعودی یک برآورد مشخص از واکنش ایران نسبت به این اقدام تروریستی خود داشته که عامل نشاندار خود را مامور این عملیات می‌کند. نکته مهم همینجاست. عربستان براساس چه برآوردی اقدام به زدن سفارتخانه ایران در بیروت می‌کند؟! متاسفانه در ایران و در بعد دیپلماتیک شاهد واکنش درخور نسبت به تحرکات ضدایرانی سعودی‌ها نیستیم. به یک معنای ساده‌تر، اراده‌ای در دستگاه دیپلماسی ایران برای تحرک جدی در مقابل اقدامات تروریستی عربستان مشاهده نمی‌شود. چرا؟ آیا دستگاه دیپلماسی ترجیح می‌دهد برای جلوگیری از تحرکات سعودی‌ها علیه توافق ژنو، با این کشور مدارا کند؟! اگر اینگونه است، مرز و حدود این مدارا کجاست و آیا اساسا توافق ژنو در حوزه منافع ملی رافع حملات مستقیم به خاک و موجودیت کشور است؟

اگر اینگونه نیست؛ پس دلیل مدارای غیرمنطقی با سعودی‌ها چیست؟ چرا درست در روزی که جعبه‌سیاه اقدامات عربستان علیه ایران به طرز مشکوکی می‌میرد؛ وزارت امور خارجه ایران دچار انفعال حیرت‌آور می‌شود؟! آیا در ماجرای مرگ مشکوک این افسر سعودی، ایران خود را صاحب حق سوال نمی‌داند؟ دستگاه دیپلماسی ایران نمی‌خواهد روی این رسوایی سعودی‌ها مانور دیپلماتیک بدهد؟! مهرماه 1390 عربستان‌سعودی تنها به خاطر اتهام ثابت نشده دوستان آمریکایی خود علیه یک آمریکایی ایرانی‌الاصل، تا مدت‌ها مانور دیپلماتیک ضدایرانی در منطقه و جهان راه انداخته بود و سعود‌الفیصل تا مدت‌ها در همه سخنرانی‌های خود سهمی برای این اتهام ثابت نشده در نظر می‌گرفت. اکنون اما موضوع برای وزیر امور خارجه ایران گویا چنان فاقد اهمیت است که در روز اعلام خبر مرگ جعبه‌سیاه سعودی‌ها، بدون آنکه موضعی رسمی در قبال این اتفاق مشکوک داشته باشد، عازم ترکیه می‌شود!

ایران در موضوع مرگ مشکوک عامل ترور سعودی‌ها صاحب حق دخالت برای روشن شدن اوضاع است. در جریان حمله عوامل سعودی به سفارت ایران چندین ایرانی به شهادت رسیده و تعداد قابل‌توجهی نیز مجروح شده‌اند. این حق مردم بر دولت است که نسبت به حراست از جان شهروندان خود اهتمام ویژه داشته باشد. کسانی که به دنبال اعتبار بخشیدن به پاسپورت ایرانی‌ها بودند؛ اکنون برای اعتبار بخشیدن به جان ایرانی‌ها در خارج از کشور پاسخگو هستند؟ آیا در جزوه حقوق شهروندی دولت تدبیر و امید، تمهیداتی برای حفظ جان ایرانیان خارج از کشور اندیشیده شده است؟