به گزارش صبح الوند، با هیچ نیرویی نمی توان فوتبال را از جهان مدرن حذف کرد. اما برای اثبات تعلق ذاتی فوتبال به جهان تجدد باید در باره شأن و نقش و جایگاه و اثر فوتبال در این عالم تأمل کرد.
فوتبال نه فقط در بازار سرمایه نفوذ کرده بلکه در خانه و زندگی و در زبان و درک مردمان وارد شده و با آن درآمیخته است تا جایی که می توان گفت در جهان ما از  میان شئون تجدد کمتر چیزی به اندازه فوتبال در سراسر جهان فراگیر شده و به پستوی زندگی مردمان راه یافته است.
محبوبیت فوتبال در کشور ما به شدت بالاست و این امر موجب شده است تا حساسیت های مردمی و رسانه ای نیز بالاتر باشد .
اگر عملکرد فدراسیون فوتبال خوب باشد اتفاق های خوبی برای فوتبال رخ خواهد داد در غیر این صورت هوای فوتبال هچنان غبار آلود خواهد ماند .
انتخابات فدراسیون فوتبال دهم اسفند برگزار شد و اقای عزیزی خادم به عنوان رییس فدراسیون فوتبال انتخاب شد . 
در این انتخابات علی کریمی که از بدنه فوتبال است و دارای محبوبیت داخلی و بین المللی است  فقط 9 رای می آورد و مصطفی آجرلو  که سابقه مدیریت تیم های لیگ برتری فوتبال را دارد 18 رای دریافت می کند . 
کیومرث هاشمی  که  سابقه ریاست آکادمی ملی المپیک ، سرپرستی فدراسیون فوتبال و مدیر کلی اداره ورزش و جوانان و ... در کارنامه دارد نیز نتوانست رای اعضای مجمع را به دست بیاورد .
عزیزی خادم  که سابقه مدیریت در ارگان های صنعتی و دولتی را در کارنامه دارد با رای اکثریت مجمع به ریاست مهم ترین فدراسیون کشور می رسد.
سوال اینجاست که سه نفر با سابقه ی ورزشی و مدیریت در ورزش در رقابت با یک نفر که سابقه دولتی اش بر سابقه ورزشی اش غلبه  دارد نمی توانند نظر اکثریت مجمع را بدست بیاورند، و چطور آن فرد می خواهد با مدیران ورزشی فوتبالی در عرصه ملی و بین المللی تعامل کند؟
انتخاب و دموکراسی در انتخابات امری پسندیده است و باید به آرای اعضای مجمع احترام گذاشت اما باید این نکته را همواره در نظر داشت که 
در هر مقامی اگر اصل شایسته سالاری و تخصص گرایی رعایت شود آن مجموعه به مجموعه ای پر توان و با کیفیت تبدیل خواهد شد.
یک مدیر ورزشی می تواند ورزش را متحول کند و یک مدیر صنعتی می تواند صنعت را دگرگون کند .
اگر مدیر ورزشی را در صنعت به کار بگیریم یا بر عکس ، کار آیی آن مجموعه کاهش پیدا خواهد کرد .
به امید موفقیت فوتبال ایران در میادین بین المللی 

مجید  دیبافر