به گزارش صبح الوند، زیر آسمان این شهر و کشور قصه آدمها سخت متفاوت است،گاه جریان زندگی،رمان سلامتی برخی آدمها را عجیب سوزناک مینگارد تا آنجا که تپش های قلب یک انسان وابسته به تپش های قلبی دیگر میشود.

داستان انتظار برای دریافت عضو،این روزها اگرچه به کمک رسانه ها تا حدودی سمت و سویی هدفمند پیدا کرده اما هنوز هم به سبب عدم رضایت برخی همراهان بیماران مرگ مغزی پر ماجراست.

 این روزها در جای‌جای نقاط کشورمان ایران شاهد بیمارانی هستیم که بیماری زندگیشان را مختل کرده و آن سوی قصه درد عمیق از دست دادن عزیزانی است که قرار است با تأیید مرگ مغزیشان جان تازه‌ای به دریافت کنندگان عضو ببخشند.

روزانه در سطح کشور شاهد فوت بیماران مرگ مغزی‌ای هستیم که به علت عدم رضایت خانواده، یک بیمار نیازمند عضو را از حق ادامه حیات محروم می‌کنند و در مقابل هستند کسانی که با اهدای چندین عضو از اعضای پیکر عزیزانشان، نفس را به دیگران هدیه می‌کنند.

* پسره دوساله ام زندگی بخش شد

حسن صباغی، پدر محمدرضا صباغی یکی از اهداکنندگانی است که سال گذشته فرزند دو ساله خود را در اثر سانحه مرگ مغزی از دست داده است.

وی در گفتگو با خبرنگار ما در تشریح علت حادثه چنین گفت: بیست و پنجم مردادماه سال 95 بود که برای میهمانی به خانه پدربزرگ محمدرضا رفته بودیم، یکی از اتاق‌ها دارای بالکن بود که محمدرضا در آنجا بازی می‌کرد.

وی این طور ادامه داد: اگرچه بالکن نرده داشت اما جثه کوچک پسرم و البته فعالیت بدنی بیش از حد او موجب شد تا آن شب، شاهد سقوط محمدرضا از ارتفاع 5 متری باشیم.

این پدر داغ‌دیده در ادامه شرح وقایع این‌گونه عنوان کرد: پس از وقوع حادثه، بلافاصله پسرم را همراه با مادر و خاله‌اش به بیمارستان تأمین اجتماعی و بعثت انتقال دادیم و متأسفانه پس از دو روز پزشکان مرگ مغزی او را تأیید کردند.

وی با بیان اینکه اطلاعات دقیقی از مرگ مغزی نداشتم اما شنیده بودم بیمار مرگ مغزی قابل بازگشت به زندگی نیست، گفت: در ابتدای امر که پزشک پسرم این خبر را به من داد، راضی بودم تمام دارایی‌ام را صرف کنم تا فرزندم به زندگی بازگردد اما متوجه شدم که دیگر راهی نیست و حالا باید با مادر فرزندم برای اهدای عضو وارد گفتگو می‌شدم.

حسن صباغی بیان کرد: من و مادر محمدرضا اگرچه پذیرش مرگ فرزندمان برایمان بسیار دشوار بود اما ترجیح دادیم تا با مرگ او تسکینی برای درد بیماران نیازمند به عضو باشیم.

وی توضیح داد: با خودمان فکر کردیم که شاید کسانی باشند که همانند فرزندمان در آستانه مرگ باشند و محمدرضا بتواند آنها را نجات دهد.

این پدر داغ‌دیده با بیان اینکه مرگ مغزی پسرم توسط تیم پزشکی متخصص تأیید شد، اظهار کرد: با رضایت من و مادر محمدرضا کلیه، کبد و دریچه‌های قلب پسرم جان 3 بیمار دریافت‌کننده را نجات داد.

وی با اشاره به اینکه محمدرضا تنها فرزند پسر من بود، گفت: اگرچه غم از دست دادن فرزند بسیار ناگوار است، اما با مرگ محمدرضا به انسان‌های دیگر جان بخشیدیم و همین خود تسکین قلب داغ‌دیده‌مان است

* کُما همان مرگ مغزی نیست

در همین رابطه رئیس هماهنگ‌کننده تیم اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی همدان در گفتگو با خبرنگار ما، با این توضیح که ساختار مغز انسان از دو قسمت کلی تشکیل شده است، گفت: این دو قسمت شامل قشر مغز و ساقه مغز است که هر یک به ترتیب مرکز فعالیت‌های ارادی و غیرارادی انسان می‌باشند.

دکتر مجید حمیدی با بیان اینکه آسیب هر یک از دو بخش مذکور می‌تواند اختلال در کارکرد مغز را موجب شود، اظهار کرد: اختلال در کارکرد مغز سبب کاهش سطح هوشیاری و در نتیجه ایجاد مرحله کُما در فرد می‌گردد که البته این حالت هم به حسب نوع و شدت آسیب‌دیدگی کاهش سطح هوشیاری متفاوت است.

دکتر حمیدی ادامه داد: در نوعی از آسیب، اگرچه قشر مغز آسیب دیده اما هنوز ساقه مغز سالم است و در این حالت فرد علیرغم اینکه برخی علائم نظیر نفس کشیدن و پلک زدن وجود دارد اما احساسی از زمان و مکان ندارد که در این حالت زندگی نباتی اتفاق می‌افتد.دکتر حمیدی ، عنوان کرد: در درجه نهایی آسیب‌دیدگی مغزی که ممکن است بر اثر تصادف، سقوط، غرق‌شدگی، مسمومیت، خونریزی داخلی اتفاق افتد، قشر و ساقه مغز هر دو به طور 100 درصد دچار آسیب شدید می‌شوند و در چنین شرایطی تخریب بافت و سلول‌های مغز اتفاق می‌افتد که در این حالت مغز به طور کامل عملکرد خود را از دست می‌دهد و مرگ مغزی حادث می‌شود.

وی گفت: در این حالت که مرگ مغزی است، ساختار سلول‌های مغز تغییر می‌کند و چنین حالتی احتمال برگشت فرد آسیب‌دیده به هیچ عنوان وجود ندارد.

وی با این توضیح که سلول‌های مغزی انسان تنها سلولی است که ساختار آن پس از آسیب قابل ترمیم نیست، بیان کرد: تاکنون در تمام دنیا موردی یافت نشده که فرد مرگ مغزی به زندگی بازگردد و به همین منظور ضروری است که مردم تفاوت‌های میان کُما و مرگ مغزی را درک نمایند.

* در سال جاری 11 مورد اهدای عضو داشتیم

رئیس هماهنگ‌کننده تیم اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی همدان در ادامه سخنان خود با بیان اینکه متأسفانه از آنجا که در اکثر مواقع، مرگ مغزی و کُما برای مردم قابل تفکیک نیست، درصد اندکی از خانواده‌های بیماران مرگ مغزی نسبت به اهدای عضو رضایت می‌دهند، گفت: اگرچه روند اهدای عضو طی سال‌های اخیر در استان رو به گسترش است، اما از سال 81 تا 89 تنها 10 مورد اهدای عضو در سطح استان به ثبت رسیده است.

وی افزود: ظرف سه تا چهار سال اخیر بر اساس شاخص‌های آماری روند اهدای عضو تا حدودی بهبود یافته، اگرچه هنوز هم در این زمینه نیازمند فرهنگ‌سازی هستیم.

وی با بیان اینکه در سال 93، شش مورد اهدای عضو در همدان به ثبت رسید، اظهار کرد: این تعداد در سال 94 به 19 مورد رسید که البته از این تعداد 12 مورد رضایت‌گیری در استان و 7 مورد در خارج از استان انجام شد.

دکتر حمیدی ادامه داد: ‌سال گذشته نیز این تعداد افزایش یافت و شمار اهداکنندگان عضو به 20 نفر رسید.

وی با اشاره به اینکه در سال جاری تاکنون 11 مورد اهدای عضو در استان به ثبت رسیده، گفت: از این تعداد 5 مورد رضایت‌گیری در استان و 6 مورد در خارج از استان بوده است.

* تنها یک چهارم خانواده بیماران، راضی به اهدای عضو می‌شوند

وی در ادامه با بیان اینکه متأسفانه بر اساس آمار، به ازای هر 60 تخت مراقبت‌های ویژه در هر استان، یک مورد منجر به مرگ مغزی می‌شود که البته در بسیاری از موارد بیمار مرگ مغزی بدون رضایت برای اهدای عضو به خاک سپرده می‌شود.

* هر بیمار مرگ مغزی،‌ 8 عضو حیاتی قابل اهدا دارد

دکتر مجید حمیدی در ادامه با اشاره به اینکه هر بیمار مرگ مغزی می‌تواند با اهدای 8 عضو شامل قلب، دو ریه، دو کلیه، کبد، پانکراس و روده کوچک جان هشت بیمار را نجات دهد، اظهار کرد: البته علاوه بر موارد پیش‌گفته، در شرایط کنونی و در کشور ما، امکان بهره‌گیری از 53 نسوج بیمار به منظور پیوند در معلولیت‌ها نیز وجود دارد.

وی توضیح داد: نسوج قرنیه، استخوان، غضروف و... قابل برداشت و نگهداری در بانک نسوج می‌باشند.

* گاهی فرصت طلایی اهدای عضو از دست می‌رود

رئیس هماهنگ‌کننده تیم اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی همدان در ادامه با بیان این جمله که «گاه فرصت طلایی اهدای عضو از دست می‌رود»، گفت: در صورتی که یک بیمار مرگ مغزی در مجهزترین مراکز جراحی نیز بستری باشد، تنها یک تا دو هفته فرصت زندگی دارد و البته این زمان فرصتی طلایی به منظور اهدای عضو است که متأسفانه گاه به دلیل عدم رضایت همراهان بیمار از دست می‌رود.

وی عنوان کرد: هر چه زمان بیشتری از مرگ مغزی بگذرد، اعضا کارآمدی خود را از دست می‌دهند؛ چراکه در این مدت، از آنجا که میکروب‌ها بافت مغز را مورد حمله قرار می‌دهند، لذا مغز به عنوان فرمانده بدن نمی‌تواند دیگر اعضا را حمایت کند و تا حدود زیادی احتمال کاهش کارآمدی اعضا و از بین رفتن آنها وجود دارد.

وی توضیح داد: افت فشار، تغییرات ضربان قلب، آزاد شدن توکسین‌ها، همه و همه موجب اختلال در عملکرد بدن و در نهایت موجب مرگ می‌شوند.

وی عنوان کرد: به همین منظور هرچه رضایت‌گیری از خانواده بیمار زودتر انجام شود احتمال نجات عضوهای اهدایی و در نهایت نجات جان سایر افراد بیشتر است.

* 27 هزار و 500 بیمار نیازمند به عضو در کشور وجود دارد

وی با بیان اینکه بر اساس اعلام وزارت بهداشت، در حال حاضر 27 هزار و 500 بیمار نیازمند به دریافت عضو در لیست انتظار می‌باشند، گفت: متأسفانه در هر دو ساعت یک نفر به دلیل عدم دریافت عضو در کشور فوت می‌کند و این در حالی است که بر اساس آمار کشوری در هر یک ساعت یک مورد مرگ مغزی اتفاق می‌افتد.

* متقاضیان می‌توانند به صورت برخط کارت اهدای عضو دریافت کنند

رئیس هماهنگ‌کننده تیم اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی همدان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه پیش از این مراکز مختلفی اقدام به اعطای کارت اهدای عضو می‌کردند، گفت: در حال حاضر، با ورود انجمن اهدای عضو ایرانیان، ثبت‌نام به منظور دریافت کارت اهدا از طریق سامانه اهدا انجام می‌شود.

وی توضیح داد: در همدان ثبت‌نام در این سامانه از طریق آدرس hamedan.ehda.center امکان‌پذیر است، ضمن اینکه تا سال گذشته چیزی در حدود 2 هزار و 500 تا 3 هزار کارت اهدای عضو برای هم‌استانی‌ها صادر نمودیم.

وی با بیان اینکه البته این کارت به لحاظ قانونی، ارزش خاصی به منظور برداشت عضو فرد مرگ مغزی ندارد، گفت: اگرچه این کارت نمی‌تواند مجوزی برای برداشت عضو باشد، اما هنگامی که ورثه فرد مرگ مغزی از رضایت خود بیمار مطلع شوند، امکان همکاری به منظور اهدا عضو بیشتر می‌شود.

وی بیان کرد: 85 درصد خانواده افراد دارای کارت اهدای عضو به راحتی نسبت به اهدای عضو بیمار مرگ مغزی‌شان رضایت می‌دهند.

و اما در پایان:

تبیین مسأله اهدای عضو و پاداش اخروی آن باید بیش از پیش از سوی متخصصان امر، جامعه روحانیت و رسانه‌ها مورد توجه قرار گیرد؛ چراکه دین مبین اسلام نیز بر اهمیت حیات بخشیدن به انسان دیگر تأکیدات فراوانی کرده است.

انتهای پیام/